Massa's vrouwen hunkeren naar een sociale opleiding
Op 22 april 1899 kondigde het Sociaal Weekblad de oprichting aan van een school die tot doel had "stelselmatige, theoretische en practische vorming" van "ernstige, degelijke werkers" op de belangrijkste gebieden van sociale arbeid. Het initiatief was een mijlpaal in de geschiedenis van het sociaal werk, en tevens een wereldprimeur.
Het plan voor de voorloper van de sociale academie kwam van Marie G. Muller Lulofs, als veel vrouwen actief in de armenzorg. Na raadpleging van de bekende links-liberale publiciste Helene Mercier, die al ruime praktijkervaring had met maatschappelijk werk, verzekerde zij zich van de steun van Arnold Kerdijk, tevens sociaal-liberaal politicus en journalist
Mercier was van mening dat een internaat juist onzelfstandige en 'zenuwzieke' vrouwen zou aantrekken
Aan de oprichting ging een jaar voorbereiding vooraf, waarin het drietal discussieerde over lessenpakket, samenstelling van het docentenkorps. directoraat en behuizing van de opleiding. Muller-Lulofs stond een open woon- en werkgemeenschap onder vrouwelijke leiding voor ogen.
Het internaatsverband stelde volgens haar meisjes tot een onafhankelijker oordeel in staat en tot een beter verweer tegen de vooroordelen over het sociaal werk. Het plan-MullerLulofs sneuvelde omdat de mannelijke bestuursleden instemden met Mercier, die van mening was dat een internaat juist onzelfstandige en 'zenuwzieke' vrouwen zou aantrekken.
Bovendien vond ze het belangrijk dat de leerlingen contacten met mannen hadden, omdat "die doorgaans beter dan de vrouwen de betekenis en het onderling verband der maatschappelijke verschijnselen" zouden doorzien.
Delen: