Een werk dat rust en tijd eist
Pieter Vlaming kwam er niet meer uit, zoveel gegevens over de Amsterdamse geschiedenis had hij bij elkaar gezocht. Jan Wagenaar dook in die papierberg en zag kans, na aanvullend bronnenonderzoek, er de eerste wetenschappelijk verantwoorde stadsgeschiedenis uit te destilleren. Het werd een kassucces.
Vlaming deed al vier jaar onderzoek naar de geschiedenis van Amsterdam, maar her werk schoot nier op. De Pauw zocht voor zijn vriend in de Utrechtse kapittel archieven naar gegevens over Amsterdamse kloosters. Ook anderen hielpen Vlaming, daar lag het nier aan. De regenten lieren hem toe tot de archieven, wat ooit wel anders was geweest.
Vlaming wilde te veel en zag door de bomen het bos niet meer
Ten einde raad besloot hij vast het stuk over de kloosters te publiceren. waarvoor de illustraties van zijn inmiddels overleden studievriend Jan Goeree al een paarjaar klaarlagen. Er waren zes pagina's gedrukt toen hij in 1734 aan een beroerte overleed. Een scheepskist vol aantekeningen bleef achter. een schat voor wie belang stelde in de stedelijke geschiedschrijving.
Pieter Vlaming was rond de 40 toen hij interesse kreeg voor de geschiedenis van zijn geboortestad. Een uitgeverscombinatie wilde de 30 jaar oude 'Commelin' herdrukken en vroeg hem deze editie te actualiseren. Omdat het boek te veel feilen bevatte. zag hij van bewerking af. Of hij dacht zelf een beter boek te kunnen schrijven.
Delen: