Buurtherinneringen Oostenburg: Fakir-hamer

15 februari 2022 • Door Van de redactie

In 1953 kon ik via een strenge sollicitatieprocedure (ik hoorde gonzen: 300 aanmeldingen) meedoen met les op de Paul van Vlissingen-school in de Conradstraat. 108 jongens van dertien jaar moch-ten kijken of het wederzijds klikte voor een baan bij Werkspoor. De geheimen van houtbewerken werden onthuld door mijnheer Kruisinga, smeden leerde je van mijnheer Lem, bankwerken van mijn-heer Brinkman.

Die had een nogal sadistische manier om je te leren hoe je bij het hakken je hamer moest vasthouden. Bevreesd om mis te slaan en de rest van je leven met een misvormd jatje te moeten leven greep iedereen de steel hoog bij de kop vast, wat, dachten we, beter stuurde. Brinkman gaf je dan een hamer met een steel van vijf centimeter, zodat je met hak-ken alleen twee vingers en een duim kon gebrui-ken. Dat ging dan niet goed dus!

Zijn favoriete methode was nog minder leuk. Als je de hamer even liet uitrusten op de werkbank en een goed gesprek met de jongen naast je had, sloop Brinkman naderbij en verwisselde je hamer met een hamer waarvan hij dwars door de steel vijftien spijkers had geslagen: een fakirspeeltje. Hij gaf dan een daverende klap met jouw hamer op de werkbank, en dan greep je geschrokken de fakirhamer beet, midden in de spijkers. Waarna Brinkman guitig opmerkte: ‘Altijd de steel op het end pakken, hè, zeg ik toch?’ Dan kon je naar een E.H.B.O.-er om je hand te laten verbinden. Humor toch?

THEO VERKAIK
December 2021