Buurtherinneringen: Krijsende mevrouw
De route van het huis van mijn jeugd op de Prinsengracht naar de Prinsenschool in de Spuistraat liep via de Prinsen- en de Herenstraat naar de Blauwburgwal. Dagelijks heb ik dus met mijn zusje over de brug over de Herengracht gelopen.
Jarenlang zat daar een mevrouw te krijsen, vooral naar kinderen. Uiteraard waren wij bang voor haar, hoewel je indertijd wel meer wat angstaanjagende types op straat had, zoals de statige, lange vrouw met het zwarte punthoedje op de Brouwersgracht of de melancholische straatzanger op de Keizersgracht. Maar de vrouw op de brug was tamelijk netjes gekleed, met hetzelfde vertrouwde permanentje dat onze moeder en zoveel andere moeders hadden.
Rond 1964 hoorden wij hoe deze vrouw zo treurig geworden was. Zij had in het oude grachtenpand gewoond op de hoek van de Blauwburgwal en de Herengracht. In mei 1940 was een van de bommen die hier werden gegooid op haar huis gevallen, waarbij haar man en haar zoon gedood waren. Sinds de zeventiger jaren staat er een lelijk nieuw kantoorgebouw: een gepaste herinnering aan het verschrikkelijke lot van deze mevrouw.
MARGO RENS
Beeld: Een klas van de Prinsenschool in 1957. Stadsarchief Amsterdam.
Delen: