Buurtherinneringen: De Rustenburgerstraat
Ik ben Hans Jekel (1951), geboren en getogen in het vroegere Nieuwer-Amstel.
We woonden hier in de Rustenburgerstraat op één hoog achter met vier kinderen en de hele familie in de buurt. Mijn vader werkte bij de GVB en mijn moeder bij de Vroom en Dreesman. Na haar huwelijk móest ze stoppen, want een vrouw van een ambtenaar diende niet te werken in die tijd.
In de Sint Willibrordusstraat zat mijn lagere school, de St Martinusschool, precies op het grensgebied, net buiten de ‘vesting’ van Amsterdam. Het was een jongensschool met een strak regime. Ik herinner mij nog goed dat de koningin een keer langs de school reed en toen mochten wij buiten meejuichen. De hele buurt stond in de straat te kijken. Naast de school stond onze kerk de Sint-Willibrorduskerk ‘buiten de Veste’; een imposant gebouw’.
Er waren veel verschillende geloofsovertuigingen in de buurt; bij ons op de trap bezorgden wel drie melkboeren, ieder voor zijn eigen geloofsovertuiging. Helaas is van mijn kleuterschool, de kerk en geboortehuis niks meer over. Op zondag ging ik met mijn familie naar onze grootouders en liepen we een rondje naar het Victorieplein of langs de Oude RAI naar het Beatrixpark bij de Nieuwe RAI. Het was altijd een hele wandeling, maar we maakten het leuk. We speelden op de trappen en in de portiekjes. Er reden natuurlijk ook veel minder auto’s waardoor het veilig was voor kinderen om te spelen.
Het imposante gebouw waar ik voor sta was vroeger het stadhuis van Nieuwer-Amstel en na de annexatie het stadsarchief van Amsterdam waar ik nog gesolliciteerd heb, maar uiteindelijk de baan niet heb aangenomen.
Tekst: Open Monumentendag Amsterdam
Beeld: De Rustenburgerstraat, 1988. Stadsarchief Amsterdam/Han van Gool.
Delen: