Daar was in de jaren dertig (over die periode hebben we het) een graan- en fournagehandel gevestigd; ‘stalbaas’ Anth. Gouverneur bewaakte de boel. Dat pand staat er nog, maar de overige panden die ooit op het binnenterrein hebben gestaan, zijn alle afgebroken. Deels omdat ze oud en onrendabel waren, deels omdat ze moesten wijken voor de nieuwbouw van de Volkskrant.
De graan- en fouragehandel zat er tot 1933, in dat jaar werd Weesperzijde 79 in gebruik genomen door S. van Dongen & Zoon. Zij dreven een garage voor vrachtwagens. In een aanbouw aan 79 (inmiddels afgebroken) had Van Dongen & Zoon twee weegbruggen voor vrachtwagens en ook buiten lag zo’n brug. Klanten konden hun voertuigen op de brug rijden om de lading te wegen. Ernaast stond een uit golfplaten en ander restmateriaal opgetrokken bouwsel, dat als kantoor dienst deed.
Op de weegbrug werden niet alleen vrachtwagens gewogen: Artis liet er jaarlijks zijn olifanten wegen - die werden in colonne dwars door de stad naar de garage geleid. Het houten kantoor en de weegbrug werden in de jaren zeventig afgebroken. Nu is er een pand verrezen dat werd ontworpen door architectenbureau MVRDV (bekend van het VPRO-pand in het Mediapark te Hilversum) in opdracht van vormgevingsbureau Thonik, een pand dat in het geheel niet zou opvallen als het niet fel oranje was geschilderd. Een strak ontwerp, dat door de kleur nog net even strakker en moderner lijkt. Omwonenden willen dat het wordt overgeschilderd met een minder in het oog springende muurverf. In hun huizen is nu alles oranje gekleurd: de muren, de gordijnen, de poes, de beddensprei… Maar dat vindt de opdrachtgever geen argument. Het is toch een mooi pand?
Door: Wim Ruigrok & Eric Slot
April 2001
Beeld: Weesperzijde 79 in 1985. Stadsarchief Amsterdam/Ino Roël.