Afval als aalmoes, weeshuis runde de vuilnisdienst
Op bewoners van de Amsterdamse binnenstad na scheiden de meeste Nederlanders hun huishoudelijk afval. Maar de binnenstadbewoners brengen hun glas, papier, kleding en chemisch afval wel naar de centrale containers. Die afvalscheiding is echter niets nieuws: het 17de-eeuwse Amsterdamse 'gft-afval' ging als m est naar de boeren en de stadswallen werden verhoogd met bouwpuin.
In 1413 werden voor het eerst alle bestaande bepalingen inzake afval tot één keur gebundeld. hoewel er weinig duidelijke voorschriften in terug zijn te vinden. Ruim 60 jaar later. in 1475, is er voor het eerst sprake van openbare vuilnisvaten waarvan de inhoud als mest aan de boeren uit de omgeving werd verkocht. De opbrengst kwam ren goede aan de stad.
Uit 1579 stamt een keur die bepaalde dat er geen vuiligheid op straat geworpen mocht worden
Destijds pachtten particulieren de openbare vuilnisvaten. maar in 1556 deden de burgemeesters deze concessie over aan de regenten van het Burgerweeshuis. Nog geen 30 jaar later. in 1583, nam de stedelijke overheid de vuilnisophaal en verwerking weer in eigen hand. tot 1620. Toen werden de vuilnisvaten opnieuw aan particulieren verpacht.
Uit 1579 stamt een keur die bepaalde dat er geen vuiligheid op straat geworpen mocht worden en dat men daar ook zijn "gevoegh" niet mocht doen. Pas in 1666 werd voorgeschreven dat het vuilnis voortaan naar de bakken of schuiten gebracht moest worden dat niemand zonder toestemming vuilnis mocht vervoeren en dat de pachter van het vuilnis en zijn medewerkers gerechtigd waren overtreders te bekeuren.
Delen: