23 mei 1940. Artis krijgt een apenrots

De apenrots was om verschillende redenen populair. Zo was het verblijf voor die tijd heel erg modern. De binnenkant van de rots was ingericht met een deskundige blik. Er was centrale verwarming, ventilatie-inrichtingen en nachtverblijven. Dit wordt door de Telegraaf beschreven als ‘comme il faut’. Behalve een luxueuze binnenkant had het verblijf echter ook een prachtige buitenkant. De apenrots was voorzien van een roodgele kleur waar volgens de courant Het nieuws van den dag ‘de kleur van de apen het goed tegen zal doen’.

Daarnaast was de rots erg publieksvriendelijk; in de open lucht waren de apen goed te bekijken. De apen konden niet ontsnappen uit hun verblijf door de brede sloot en een steil muurtje wat was aangelegd. Wat volgens de Telegraaf het geheel ook aantrekkelijk maakte, was ‘de grote hoeveelheid openingen, plateaus, moeilijk beklimbare hellingen en andere gelegenheden tot het maken van apensprongen’. Dit gebeuren kon je ook nog eens allemaal aandachtig bekijken vanaf het terrasje dat de hele apenrots omgaf. Volgens de courant Het nieuws van den dag had de apenrots ‘de entree naar den mooisten tuin van Amsterdam zóó aantrekkelijk gemaakt, dat met geen betere kan wenschen’.

Beeld: Een fotograaf maakt foto's na de opening van de apenrots. Stadsarchief Amsterdam.

Beeld: De apenrots. Stadsarchief Amsterdam/Alfred Blok.